Dwa pytania, których nie zostawiam bez odpowiedzi
Monika Górska | 18 lipca 2019
– A Ty, co robisz?
Słyszałam to pytanie wiele razy w trakcie ostatniego tygodnia.
To ciekawe…, robiłam w życiu już tyle rzeczy…, zaczynając od bycia starszym pomocnikiem w maglu, kelnerki i sprzątaczki, a na starszym wykładowcy skończywszy.
A jednak jest jeden z moich zawodów, z którym się najbardziej identyfikuję. To on jako pierwszy przychodzi mi na myśl, kiedy ktoś zadaje mi to pytanie.
– Jestem reżyserem.
Uwielbiam nawet sam dźwięk tego słowa!
Kiedy myślę o filmach, robię filmy, uczę robienia filmów, a nawet tylko mówię o filmie, dzieje się ze mną coś niezwykłego.
Takie poczucie, że jestem w 100% na swoim miejscu. Wyłącza mi się wewnętrzny krytyk, i gremliny, jestem w pełni skupiona na tym, co tu i teraz. Jakby świat poza tym przestawał istnieć.
Jakby film był moim życiem.
W swojej najczystszej, najszlachetniejszej, najbardziej klarownej postaci. Zauważyłam, że wtedy nawet mówię inaczej, uśmiecham się inaczej, oddycham inaczej.
Też tak masz z tym, co w Twoim życiu kochasz najbardziej robić? Czy to tylko ja jestem taka zakręcona?
Ostatnio dokładnie policzyłam wszystkie swoje filmy, reportaże, felietony, realizacje koncertów i przedstawień teatralnych, i wyszło mi 165. Aż się sama zdziwiłam.
Myślę, że to poczucie pełni i spokoju bierze się właśnie z tego. Z tych setek tysięcy godzin na zdjęciach i na montażu, pod prysznicem, kiedy najlepiej mi się obmyśla koncepcję, tysięcy rozmów i przeżytych, niemal na własnej skórze, opowieści innych ludzi.
Jest jeszcze drugie pytanie, które słyszę ostatnio najczęściej:
– A gdzie mogę zobaczyć twoje filmy?
Z tym zawsze jest największy problem. Zdecydowana większość z nich powstała dla TVP, która jak smok zazdrośnie strzeże swoich skarbów. Zaledwie kilka jest ukrytych w zakamarkach sieci. Jeśli masz ochotę je zobaczyć, to napisz do mnie, a podpowiem Ci, gdzie ich szukać.
A teraz pokażę Ci jeden, który bardzo, bardzo lubię.
Rzadko jestem w pełni zadowolona z tego, co robię, ale tym razem jest dokładnie tak, jak miało być. Albo… nawet jeszcze lepiej 🙂 Dlatego poprosiłam producenta, żebym mogła zrobić nie tylko jeden odcinek, ale dwa! Jeden o sztuce aktorstwa, a drugi… o sztuce życia.
Wiąże się z nimi kilka fascynujących i mrożących krew w żyłach historii, ale zostawię je na kiedy indziej.
Dzisiaj po prostu usiądź wygodnie w fotelu i posłuchaj rozmowy dwóch mistrzów – storytellingu i storylisteningu 🙂
Rozmowy PoSzczególne cz. 1: https://youtu.be/rVCT96GLK6o
Rozmowy PoSzczególne cz. 2: https://youtu.be/hn6ury5TK3o
Gdy zobaczysz, to napisz mi, jaka myśl, jaka prawda, jakie zdanie pozostały w Tobie z tej niezwykłej opowieści, dobrze?
* fot. Jan Bogacz TVP
Jestem jak znaczek pocztowy. Trzymam się jednej rzeczy w drodze do celu. Ta jedna rzecz to opowieści. Mój cel: nauczyć przedsiębiorców tak opowiadać, żeby ich biznesy i życie stawały się jak najlepszą fabułą. Taką na Oscara. Jestem praktykiem storytellingu. Od 1991r. zrobiłam setkę filmów nagradzanych na całym świecie i od 26 lat dzielę się swoją wiedzą. Ostatnio w mojej Mistrzowskiej Szkole Storytellingu Biznesowego. Najbardziej lubię tę nutkę zaskoczenia, kiedy moi klienci piszą w mailach: „Monika, ten storytelling naprawdę działa!”
Dołącz do dyskusji:
