Kiedy jako studentka ruszyłam autostopem na podbój Europy, odkryłam, że od tych wymyślonych historii jeszcze bardziej fascynują mnie opowieści spotykanych po drodze ludzi. Do dzisiaj pamiętam wypełnione po sam dach auto i opowieści o swojej miłości do starszych ludzi sympatycznej pielęgniarki, która właśnie jechała do swojej pierwszej pracy. Widzę błyski światła za szybą, kiedy mocno już posiwiały mężczyzna opowiada mi, że nie umie dogadać się z synem. Mam w uszach sekrety zarządzania ludźmi jednego z dyrektorów Nokii. Po tylu latach wspominam tę rozmowę w szpalerze ośnieżonych drzew jako najlepszą lekcję biznesu i życia. Prawdziwe historie. Porażki i sukcesy.